Gabinet Pedagoga

Wszedł cicho i usiadł na krześle wzrocząc na wysokiego blondyna. Westchnął głośno i odgarnął kilka niesfornych kosmyków z czoła. Po co on tu w ogóle przyszedł? Sam nie wiedział, nudził się a myślał że może chociaż pedagog z nim pogada. No i czy ma jakieś dobre książki, mógł iść do biblioteki ale zdecydowanie wolał prywatne księgozbiory.

Wyszła ze swojego pokoju naprawę zmarnowana..i już gotowa do wyjścia. Naprawdę miała wszystkiego dość i potrzebny był jej ktoś dobry do towarzystwa, ale nie wiecznie optymistyczny Feliks, tylko jej stary, dobry przyjaciel, Prusy. Wiedziała dobrze gdzie ma go szukać bo słyszała o tej całej sprawie z Niemcami i w ogóle. Kiedy zawitała pod drzwi gabinetu, zapukała, a następnie weszła do środka.
-Dzień dobry wujku, ja muszę porwać na jakiś czas Gilberta.
Po tych słowach złapała Prusy za rękę i wyprowadziła z gabinetu, a następnie zaczęła kierować się z nim w stronę wyjścia ze szkoły. Po drodze rzuciła mu tylko ciche "idziemy na piwo".

Zauważając wejście Korei, już na pewno nie zamierzał o niczym rozmawiać z ojcem. Ale i tak podejrzewał, że nie wypuści go. Westchnął cicho, a potem kolejna osoba weszła do gabinetu. Już miał coś warknąć do przybysza, ale zanim mógł się ogarnąć co się dzieje, został wyciągnięty przez Węgry z pomieszczenia. Chciał już się zapytać, po co ona to robi, ale usłyszał słowo "piwo" i się wyszczerzył. Jednak zauważył, że idą w niewłaściwą stronę i zatrzymał ją.
-Idziemy w złą stronę, ktoś nas zauważy. Chodź.
Teraz to on ją pociągnął, w przeciwną stronę, po czym skręcił w inny korytarz. Szedł szybkim tempem, rozglądając się, jakby się bał, że ktoś ich przyłapie. Nie bał się, ale w sumie nie byłoby zbyt fajnie, gdyby ktoś ich zauważył. W końcu doszli do końca korytarza, i on otworzył okno.
-Wyskakuj, ale to szybko.
Szczerzył się, zawsze lubił uciekać ze szkoły w taki sposób.

[..zmiana tematu?]

Szła w stronę wyjścia ale nagle została gwałtownie zatrzymana i aż jej coś w ręce strzeliło. Zanim zdążyła cokolwiek powiedzieć, Prusy już ciągnął ją w zupełnie innym kierunku. Kiedy doszli pod okno...a ona usłyszała co Prusak właśnie powiedzieć, spojrzała w dół, a następnie na Prusy.
-Ale płacisz mi za połamanie się..jeżeli tak się stanie.
Zrobiła znak krzyża, a następnie weszła na parapet i po chwili wahania skoczyła. Oczywiście nie krzyknęła, nie chciała żeby ktoś usłyszał ale stracha nabawiła się niezłego. Kiedy znalazła się już na dole, spostrzegła, że nic jej się nie stało i teraz już tylko czekała na Prusy.
(tak xD odpisz tutaj no i ja następnego napiszę w barze)

Zaczął się śmiać z Elki. Nie było wysoko, a mianowicie... To nawet nie było pierwsze piętro. Prawda, może i parapet był nieco ponad półtora metra nad ziemią z zewnętrznej strony okna, ale to przecież nic w porównaniu do tego co kiedyś robili, skakali z większych wysokości. Wyjrzał i spojrzał na nią, szczerząc się wrednie.
-No i co? Połamałaś się?
W końcu wlazł na parapet, zerkając w dół. Dopiero teraz przypomniał sobie, że jest zima, a on kurtki nie miał na sobie, bo został wyciągnięty z gabinetu ojca. Ale trudno, teraz nie zamierzał się wracać. Przynajmniej miał w miarę ciepłą bluzę na sobie. I buty. Najważniejsze. Kasy też nie miał przy sobie, ale uznał, że skoro to Węgry go zaprasza na piwo, ona może zapłacić. W końcu wyskoczył, wyglądało na to, że bezpiecznie wylądował, jednak po sekundzie poślizgnął się - w końcu ziemia była śliska od śniegu i lodu - i wylądował na plecach prosto na zaspę śniegu. Przeklął z zimna i szybko wstał, otrzepując się zerknął na Węgierkę z niezbyt zadowoloną miną. Założył kaptur od bluzy na głowę.
-No to idziemy...

Miał zamiar zacząć poważną rozmowę. a tu do JEGO gabinetu wpadł jakiś Azjata. On jeszcze zachował się kulturalnie, ale burzę jaką wywołała Węgry- to już była przesada! Nie zdążył nawet się odezwać, zanim wybiegła z JEGO synem, z którym miał POWAŻNIE porozmawiać. Westchnął więc ciężko i popatrzył na Azjatę pytającym wzrokiem.

Popatrzył chwilkę na drzwi po czym spojrzał znudzonym wzrokiem na pedagoga. Westchnął cicho.
-Witam, nie mam jakiś problemów... Chce zacząć pracować dorywczo, mogę?- Zapytał cicho i uśmiechnął się chytrze podchodząc do pedagoga.